Όταν η Νορά βλέπει ότι ο αδερφός της Αμπέλ πέφτει θύμα bullying από άλλα παιδιά, σπεύδει να τον προστατεύσει. Όμως ο Αμπέλ της ζητά να μην πει τίποτα. Παγιδευμένη ανάμεσα στον κόσμο των ενηλίκων και τον κόσμο των παιδιών, η Νορά προσπαθεί να βρει τη θέση της.
Το Playground είναι, σε πρώτο στάδιο, μια ταινία που πρέπει απαραιτήτως να παρουσιάζεται στα σχολεία και να την ακολουθούν πολύωρες συζητήσεις. Ακριβώς λόγω της βιωματικής της φύσης μπορεί να φέρει καλύτερα αποτελέσματα από διδακτικά βίντεο και κατηχήσεις – ανεξαρτήτως ηλικίας, σε κανέναν δεν αρέσει να του κουνάνε το δάχτυλο. Σε δεύτερο στάδιο είναι μια σύνθετη δημιουργία που ξεφεύγει από τα στενά όρια ενός φεστιβαλικού θεάματος, προβληματίζει, «ψυχαγωγεί» μέσω της αισθητικής της –προσοχή, δεν «διασκεδάζει»‒ και πετυχαίνει έναν από τους βασικούς στόχους του σινεμά: να αφουγκραστούμε τον κόσμο γύρω μας, να ανακαλέσουμε προσωπικές μας εμπειρίες, να ξορκίσουμε τραύματα που απωθούμε και γι’ αυτό δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε στους άλλους γύρω μας και κατ’ επέκταση να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
