Ιστορία- εξέλιξη κινηματογράφου

Η πορεία του κινηματογράφου μέσα από τις ταινίες και οι καινοτομίες τους

"Δώσε μου λίγο ουρανό"

H ταινία καταπιάνεται με την κρίση και τις επιπτώσεις της στην καθημερινότητα του διπλανού μας. Αφενός μας δείχνει με χαρακτηριστικό τρόπο, τις συνθήκες που μπορεί να βιώσει μια οικογένεια λόγω της ανέχειας και αφετέρου αφήνει μια νότα αισιοδοξίας μέσω της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς που είναι το κυρίαρχο και διαχρονικό μήνυμα της ταινίας. 
Οι μαθητές καταφέρνουν να μας διδάξουν πως με απλούς και σχεδόν ανέξοδους τρόπους μπορούμε-εφόσον σκύψουμε για λίγο πάνω από τα προβλήματα του «πλησίον» μας- να βοηθήσουμε κάνοντας διπλό καλό. Τόσο στον διπλανό μας, όσο και στην ψυχή μας. Και αυτό ακριβώς είναι το μεγαλείο της προσφοράς.
Το σενάριο και σ' αυτή την ταινία είναι μαθητικής εμπνεύσεως και συγκεκριμένα αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς 4 μαθητριών.

Απέσπασε το 3ο βραβείο Β/θμιας Εκπ/σης στον 4ο πανελλήνιο διαγωνισμό μαθητικών ταινιών μικρού μήκους «Ένας πλανήτης ... μια ευκαιρία», που συνδιοργανώνουν η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας και η Διεύθυνση Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Το καναρινί ποδήλατο.

Μια ταινία που αναδεικνύει τη σημαντικότητα της σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή, το διορθωτικό ρόλο που μπορεί να έχει το σχολείο, απέναντι στην οικογένεια και την κοινότητα.

Ένας εκπαιδευτικός που μπορεί να εμπνεύσει και να εμπνευστεί από τους μαθητές του, μπορεί και να τους βοηθήσει να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση τους, το αίσθημα ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Κανένας δεν είναι καταδικασμένος αν κάποιος πιστέψει σε αυτόν, και αυτός πιστέψει στον εαυτό του.

Ο παιδαγωγικός ρόλος του εκπαιδευτικού θα πρέπει να είναι πάνω, πολλές φορές, από τον εκπαιδευτικό ρόλο, και το σχολικό σύστημα θα πρέπει να ενισχύσει τις δεξιότητες και τις ικανότητες του παιδιού να το βοηθήσει να πιστέψει στον εαυτό του και να πατήσει γερά στα πόδια του.

Η ταινία βοηθά να κατανοήσουμε τι χρειάζονται τελικά τα παιδιά του "τελευταίου θρανίου" και τι θέλουν να μας πουν, με την σιωπή τους και την απομόνωσή τους.

¨Ένας νέος  και άπειρος  δάσκαλος ο Άρης Σιούτης, αναλαμβάνει την έκτη τάξη ενός δημοτικού σχολείου στην Αθήνα.  Από τις πρώτες κιόλας μέρες  την προσοχή του τραβάει ένας πολύ αδύναμος  μαθητής, ο Λευτέρης. 

Σιγά-σιγά, ο δάσκαλος ανακαλύπτει ότι ο Λευτέρης είναι πολύ ευαίσθητο παιδί, με ιδιαίτερες ικανότητες και έχει μάλιστα συναρμολογήσει μόνος το ποδήλατό του.

Παρά την αντίθετη γνώμη του διευθυντή του σχολείου, αλλά και τις αντιρρήσεις του ευρύτερου περιβάλλοντος, αποφασίζει να τον βοηθήσει.

Αρχίζει να του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα, του μαθαίνει τις αριθμητικές πράξεις και ανάγνωση, και τον ορίζει ταμία στην έκθεση σχολικού βιβλίου. Μια μέρα που ο Άρης είναι άρρωστος και απουσιάζει από την τάξη, επιστρέφει ο παλιός δάσκαλος κι ο Λευτέρης ξαναγίνεται ο περίγελος των συμμαθητών του.

Απελπισμένος εγκαταλείπει το σπίτι του και ξεκινάει για τον Πλαταμώνα, για να συναντήσει τον παππού του. Στην παραλία τον βρίσκει ο Άρης που προσπαθεί να τον κάνει να ανακτήσει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.
ΠΗΓΗ

«Ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη»

Συγχαρητήρια στους μαθητές μας.

Το Λύκειο μας  συμμετείχε στις 27 Φεβρ. 2016 στο 2^ο πανελλήνιο μαθητικό συνέδριο « Η θεολογία διαλέγεται με τον σύγχρονο κόσμο» με τη ταινία μικρού μήκους «Ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη», η οποία προέκυψε μέσα από την ερευνητική εργασία «Η μικρή έβδομη τέχνη». 

Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, στη Θεσ/νίκη στο αμφιθέατρο «Μ. Μερκούρη» του βυζαντινού μουσείου.

….μέσα από μαρτυρίες

«Μ’ έβαλαν σ’ εκείνο το ίσιο κρεβάτι. Άσπρο σεντόνι, άσπρο ταβάνι, άσπρη μπλούζα του γιατρού. Φοβόμουν. Αισθανόμουν το τσίμπημα της βελόνας κι έτσι, καθώς ένιωθα να χάνομαι στο κενό, σκέφτηκα πως τίποτα δε με νοιάζει πια. Ξαναβρήκα τον εαυτό μου σ’ ένα άλλο δωμάτιο. Προσπάθησα να σηκωθώ. Ζαλιζόμουν και πονούσα. Η νοσοκόμα θέλησε να με ησυχάσει. Την έπεισα πως είμαι καλά, ντύθηκα κι έφυγα σαν κυνηγημένη. Το άλλο πρωί πήγα στο πανεπιστήμιο. Επτά μήνες αργότερα θυμάμαι εκείνο το χαμένο μωρό. Μεγαλώνει δίπλα μου σαν σκιά χωρίς να το βλέπει κανείς εκτός από μένα».

(Ελένη Κ., 20 ετών, φοιτήτρια)

ΠΗΓΗ: Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες http://theologosnaf.blogspot.gr/2013/03/blog-post_13.html

Ανάμεσα στους τοίχους

      Η ταινία βραβεύθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα, την ανώτατη διάκριση του φεστιβάλ των Κανών. 

Θέμα της αποτελεί μία σχολική τάξη, σε ένα γυμνάσιο ενός γαλλικού προαστίου του Παρισιού και επικεντρώνεται στις σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε ένα πρωτοποριακό καθηγητή και τους μαθητές του. 
Γι αυτό τον λόγο θεωρούμε ότι το «Ανάμεσα στου τοίχους» είναι μια ταινία που θα πρέπει να δουν όλοι οι μαθητές και καθηγητές των ελληνικών σχολείων.

ΠΗΓΗ

Σκηνοθεσία: Λοράν Καντέ, Γαλλία 2008. Βραβείο Χρυσός Φοίνικας

Δημιουργία ταινιών σε σχολεία

Κυριάκος Χαριτάκης Δημιουργία Ταινιών Σε Σχολεία(Για Μαθητές Και Εκπαιδευτικούς) by skasiarxeio

"Η μικρή έβδομη τέχνη " - Ενημερωτική επίσκεψη

         "Η μικρή έβδομη τέχνη " - Ενημερωτική επίσκεψη

          Στις 27/01/2016 και στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας (project) με τίτλο: "Η μικρή έβδομη τέχνη " του σχολείου μας, με υπεύθυνο καθηγητή τον κ. Μπάλτο Ιωάννη ΠΕ 01,  έγινε ενημερωτική επίσκεψη από τον σκηνοθέτη – σεναριογράφο της πόλης μας Nίκο Καλλαρά (Πτυχιούχο της Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου - Ειδίκευση: Σκηνοθεσία).

                   

Ο σκηνοθέτης μέσα σε ένα δίωρο (που αποδείχθηκε λίγο) ανέπτυξε  στους μαθητές τις βασικές αρχές δημιουργίας σεναρίου, τις βασικές αρχές σκηνοθεσίας, τα είδη των πλάνων, τις γωνίες λήψης και τις κινήσεις κάμερας.   

Οι μαθητές της ερευνητικής εργασίας παρακολούθησαν με πολύ ενδιαφέρον την ενημέρωση του σκηνοθέτη, έδειξαν τις υλοποιημένες (μέχρι στιγμής) ταινίες τους, ενώ εξέφρασαν την ευχή για μια δεύτερη ενημερωτική επίσκεψη.